الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ فراموشي قرأن به دو معناست: 1 حفظ کرده بعد از حفظ فراموش کرده است و دیگری اینکه کلا حتی از روی مصحف قرائت کردن را نیز فراموش کرده باشد. الف: اگر نسیان و فراموشی عمدی و بخاطر سبک شمردن قرآن باشد در اینصورت کبیره خواهد بود. ب: بخاطر عذر باشد، مشمول وعید نمیشود. (وعید یعنی در حدیث آتی فراموشی قران را از گناهان بزرگ شمرده است). ج: منظور از فراموشی این است که حتی از رو نیز نتواند قرائت کند. د: در حدیث آمده است:وَعَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسلم: «عُرِضَتْ عَلَيَّ أُجُورُ أُمَّتِي حَتَّى الْقَذَاةُ يُخْرِجُهَا الرَّجُلُ مِنَ الْمَسْجِدِ وَعُرِضَتْ عَلَيَّ ذُنُوبُ أُمَّتِي فَلَمْ أَرَ ذَنْبًا أَعْظَمَ مِنْ سُورَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ أَوْ آيَةٍ أُوتِيهَا رَجُلٌ ثُمَّ نَسِيَهَا» . رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ وَأَبُو دَاوُد 720 - وَعَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: ( «عُرِضَتْ عَلَيَّ أُجُورُ أُمَّتِي حَتَّى الْقَذَاةُ يُخْرِجُهَا الرَّجُلُ مِنَ الْمَسْجِدِ، وَعُرِضَتْ عَلَيَّ ذُنُوبُ أُمَّتِي، فَلَمْ أَرَ ذَنْبًا أَعْظَمَ مِنْ سُورَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ، أَوْ آيَةٍ أُوتِيهَا رَجُلٌ ثُمَّ نَسِيَهَا» ) ، رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ، وَأَبُو دُوَادَ. یعنی رسول الله ص فرمودند: بر من اجرهای امتم را عرضه کردند حتی اجر بیرون انداختن خار و خاشاک از مسجد را نیز عرضه کردند و بر من گناهان امتم نیز عرضه شد و گناهی بزرگتر از اینکه سوره ای از قرآن یا آیه ای از آن به کسی عطا و ارزانی داشته شود عد آن مرد آن را فراموش کند. یعنی در حدیث آمده است که فراگیری قرآن نعمی بزرگ است در ثواب و ترک ان بزرگتر در گناه. این حدیث خبر واحد است و علما بر طبق حکم حدیث خبر واحد عمل میکنند. توضیح علما در این مورد در کتب فقهی و شروح حدیث: 1 اگر منظور گناه کبیره است، گناه کبیره معدود است و در آن فراموشی قرآن نیست. 2 اگر کبیره باشد برای کسی است که آن را عمدی و از روی بی اعتنایی ترک کرده است. 3 منظور کفران نعمت حفظ قرآن است. 4 کسیکه قرآن را فراموش میکند انگار که سعی در اخلال قرآن دارد پس گناه کبیره خواهد بود. 5 منظور از بزرگتر از صغیره هاست. 6 منظور از ترک قرآن، کفر به آن و ترک ایمان به آن است. در هر صورت حفظ قرآن نعمتی بزرگ است که باید در نگهداری آن کوشید. قرآن رکن اسلام است و تلاش در راه آن امری بزرگ است و همینطور قرائت از روی مصحف نیست همینگونه است. و ترک آن، ترک نعمتی بزرگ است و قدر نشناسی است و توصیه ی اکید میشود که در حفظ داشتن و توانی قرائت را جدی گرفته شود و تلاش بسایر شود. و من الله التوفیق