کسانی که مریضی دارند روزه هایشان را چطوری به جا آوردند؟

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَالصَّلَاةُ والسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَعَلَى آلِهِ وَأصْحَابِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ إلَى يَوْمِ الدِّينِ أمَّا بَعْدُ سلام کسی نتواند روزه بگیرد امتحان کند که در چه مواقعی می‌تواند روزه بگیرد‌ مثلا یک روز درمیان یا در روزهای کوتاه سال . و فدیه و پول دادن برای کسی است که پیر بوده و هر روز ضعیفتر میشود و امیدی به بهبودی وی نیست، و وی نیز اگر قدرت یافت باید قضای روزهای گذشته را بگیرد (ﻭﻣﻨﻬﺎ اﻟﻤﺮﺽ) اﻟﻤﺮﻳﺾ ﺇﺫا ﺧﺎﻑ ﻋﻠﻰ ﻧﻔﺴﻪ اﻟﺘﻠﻒ ﺃﻭ ﺫﻫﺎﺏ ﻋﻀﻮ ﻳﻔﻄﺮ ﺑﺎﻹﺟﻤﺎﻉ، ﻭﺇﻥ ﺧﺎﻑ ﺯﻳﺎﺩﺓ اﻟﻌﻠﺔ ﻭاﻣﺘﺪاﺩﻫﺎ ﻓﻜﺬﻟﻚ ﻋﻨﺪﻧﺎ، ﻭﻋﻠﻴﻪ اﻟﻘﻀﺎء ﺇﺫا ﺃﻓﻄﺮ ﻛﺬا ﻓﻲ اﻟﻤﺤﻴﻂ. ﺛﻢ ﻣﻌﺮﻓﺔ ﺫﻟﻚ ﺑﺎﺟﺘﻬﺎﺩ اﻟﻤﺮﻳﺾ ﻭاﻻﺟﺘﻬﺎﺩ ﻏﻴﺮ ﻣﺠﺮﺩ اﻟﻮﻫﻢ ﺑﻞ ﻫﻮ ﻏﻠﺒﺔ ﻇﻦ ﻋﻦ ﺃﻣﺎﺭﺓ ﺃﻭ ﺗﺠﺮﺑﺔ ﺃﻭ ﺑﺈﺧﺒﺎﺭ ﻃﺒﻴﺐ ﻣﺴﻠﻢ ﻏﻴﺮ ﻇﺎﻫﺮ اﻟﻔﺴﻖ ﻛﺬا ﻓﻲ ﻓﺘﺢ اﻟﻘﺪﻳﺮ. ﻭاﻟﺼﺤﻴﺢ اﻟﺬﻱ ﻳﺨﺸﻰ ﺃﻥ ﻳﻤﺮﺽ ﺑﺎﻟﺼﻮﻡ ﻓﻬﻮ ﻛﺎﻟﻤﺮﻳﺾ ﻫﻜﺬا ﻓﻲ اﻟﺘﺒﻴﻴﻦ