نماز مسافر:
مسافر: كسي كه به قصد طي فاصله سه شبانه‏روز (با راه رفتن میانه) خانه‏هاي شهر خود را ترك مي‏كند. مسافت سفر در بین علمای ترکمن صحرا از قدیم الایام 108 کیلومتر بوده و هست.
احكام آن:
مسئله 1 ◄بر اين شخص واجب است كه نمازهاي فرض چهار ركعتي را قصر كند (دو ركعت بخواند).
مسئله 2 ◄ مسافر بايد تا وقتي كه به خانه برگردد قصر كند يا اينكه به مدت پانزده روز در يك مكان (شهر يا روستا)، نیّت اقامت كند.
مسئله 3 ◄ اگر شخصي در يك شهر (یا روستا) [غير از شهر یا روستای خود]، ماندن وي بدون اينكه قصد ماندن داشته باشد طولاني شود (هر چقدر كه باشد)، وي نمازش را به قصر بخواند.
مسئله 4 ◄ اگر مسافر نماز قصر خود را چهار ركعت بخواند در اين صورت اگر در وسط (بعد از ركعت دوم) نشسته باشد، نماز وي صحيح خواهد بود ولي بخاطر ترك واجب (دو ركعت خواندن واجب است) گناهكار مي شود.
مسئله 5 ◄ و اگر در وسط ننشسته باشد، نماز فرض وي باطل و بايد دوباره بخواند.
مسئله 6 ◄ اگر مسافري در نماز اداء (فرض وقت) به مقيم (ساکن همان محل) اقتداء كند، پس نمازش را كامل بخواند (يعني چهار ركعت).
مسئله 7 ◄ اگر امام مسافر باشد و مقيم به وي اقتداء كند، در اين صورت امام به قصر بخواند و مقيم ادامه‏ي نمازش را فُرادی (تنهایی) بخواند و امام به مردم اعلام كند كه من مسافر هستم و شما نماز خود را تكميل كنيد.