نام : کتاب قول الفصل فی شبهات الوهابیه
نویسنده : دکتر عبدالصدیق آخوند کشمیری
شناسه : 7

مؤمنان حقّ ندارند غير مؤمن را اولياء خود گيرند

مؤمنان حقّ ندارند غير مؤمن را اولياء خود گيرند: 
*لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكافِرينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنينَ و مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ في‏ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً و يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ و إِلَى اللَّهِ الْمَصيرُ (28). (سوره آل عمران آیه 28)
نبايد مؤمنان، كافران را به جاى مؤمنان به دوستى– اولیاء- برگزينند. پس هر كه چنين كند او را با الله ﷻ رابطه‏اى نيست. مگر اينكه از آنها بيمناك باشيد. و الله ﷻ شما را از خودش مى‏ترساند كه بازگشت به سوى اوست.*
*فَريقاً هَدى‏ و فَريقاً حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلالَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّياطينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ و يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (30). (سوره الاعراف آیه 30)
فرقه‏اى را هدايت كرده و فرقه‏اى گمراهى را درخورند. اينان شيطانها را به جاى الله ﷻ به دوستى – ولی-گرفتند و مى‏پندارند كه هدايت يافته‏اند.*
و صفات آنها از اين قرار است: 
‏*وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (28). (سوره الاعراف آیه 28)
چون كار زشتى كنند، گويند: پدران خود را نيز چنين يافته‏ايم و الله ما را بدان فرمان داده است. بگو: الله ﷻ به زشتكارى فرمان نمى‏دهد. چرا چيزهايى به الله ﷻ نسبت مى‏دهيد كه نمى‏دانيد؟.*
1) براي توجيه گناهان خود دو نوع استدلال ذكر می كنند: الف) اين كار را پدران ما انجام می دادند. ب) ديگري اينكه می گفتند: الله ﷻ به ما چنين امر كرده است. پس اگر كسي را ديديد كه گناه انجام می دهد و بعد بگويد پدران ما چنين می كردند و يا اينكه بگويند الله ﷻ به ما چنين فرمان داده، پس بدانيد كه آنان اولياء الشّيطان هستند نه اولياء الله.
6) غير مؤمنان نیز اولياء يكديگرند: 
*يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (51). (سوره المائده آیه 51)
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، يهود و نصارا را به دوستى برمگزينيد. آنان خود دوستان يكديگرند. هر كس از شما كه ايشان را به دوستى گزيند در زمره ی آنهاست. و الله ﷻ ستمكاران را هدايت نمى كند.*
پس بحمدالله معلوم شد كه ولي كيست و معلوم شد که ولي دانستن كسي كفر نيست، مگر اينكه ولي گرفتن در معني عبادت باشد.