3) دعاء به معني صدا كردن و فرا خواندن كسي و طلب توجّه به منادي (صدا زننده): 

صدا زدن كسي شرك نيست و چيزي عادّي می باشد و در قرآن و احاديث بسيار واقع شده است.

1) آياتي كه در آن رسول الله ﷺ مورد خطاب قرار گرفته است مانند: *يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ (اي نبي)* كه در سيزده آيه از قرآن آمده است. و*يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ (اي رسول الله ﷺ)* كه در دو آيه از قرآن آمده است. و *يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا*؛ در هشتاد و نه جاي قرآن آمده است.*يَا أَيُّهَا الَّذِينَ كَفَرُوا*؛ در يك جاي قرآن آمده است...

شايد سؤال پيش بيايد كه منظور از بر شمردن اين آيات چيست؟ و چه ارتباطي به موضوع دارد؟

و بگوئيد: كسي خطاب قرار دادن شخص ديگر را شرك نمی داند و بگوييد كه وهابيان خطاب مردگان را شرك می دانند نه زندگان؛ بايد به شما عرض كنم كه در آياتي كه وهابیان براي شرك بودن دعاء غير الله ﷻ تمسّك می كنند هيچ گاه و در هيچ يك از آنها دعاء زنده از آن آيات استثناء نشده است.

 و اگر شرك استثناء داشته باشد معني آن اين می شود كه بعضي شركها كفر نبوده و شريك دانستن زندگان هيچ اشكالي به توحيد ندارد؛ كه اين اعتقاد، عين كفر و شرك می باشد، زيرا الله ﷻ هيچ شريكي ندارد نه زنده و نه مرده. پس اگر آن آيات دال بر شرك دعاء غير الله ﷻ باشد، همه ي دعاها بايد شرك باشد، زيرا ما مسلمانيم و مانند مسيحيان نيستيم كه نبی و احبار و علماي خود را شريك الله ﷻ بدانيم.

از اين گذشته ان شاءالله، نداء كردن مردگان را نیز از قرآن و احاديث ذكر خواهيم كرد و به آن گروه می گوئيم: 

*أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ و تَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا و يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ و مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (85). (سوره البقرة آيه 85)

آيا به بعضى ازدستورات كتاب آسمانى ايمان مى‏آوريد، و به بعضى كافر مى‏شويد؟! براى كسى از شما كه اين عمل- تبعيض در ميان احكام و قوانين الهى- را انجام دهد، جز رسوايى در اين جهان چيزى نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذابها گرفتار مى‏شوند. و الله ﷻ از آنچه انجام مى‏دهيد غافل نيست.*